Nastoletnia biologiczna córka
Carlisle’a i Esme Cullenów. Fizycznie i umysłowo dorosła kobieta, w rzeczywistości
zaledwie siedmioletnia pół-wampirzyca. Olśniewająco piękna, bez trudu przyciąga
uwagę zarówno męskich przedstawicieli swojego gatunku, jak i ludzi. Ma
długie do pasa, lśniące blond loki i niebieskie oczy ze złocistymi cętkami
wokół tęczówek. Charakterystyczne cechy wyglądu zawdzięcza ojcu. Wraz z okresem
dojrzewania, Elena coraz bardziej zaczyna przypominać swoją zmarłą babcię –
Beatrycze. Na prawej łopatce ma delikatne znamię, kształtem łudząco
przypominające różę.
Elena od
najmłodszych lat pozostawała pod wpływem swojej przybranej siostry, Rosalie. Ma
ciężki charakter, w niczym nie przypominając ostoi spokoju, jaka jest jej
ojciec albo pełnej ciepła matki. Najmłodsza Cullenówna jest uwodzicielką,
przyzwyczajoną do adoracji ze strony płci przeciwnej. Była w wielu
związkach z ludzkimi nastolatkami, jednak każdy z nich prędzej czy
później kończyła, nigdy nie potrafiąc w pełni zaangażować się w jakąkolwiek
znajomość i podświadomie szukając czegoś, co mogłaby wziąć za oznaki obcej
jej miłości. Jedyny człowiekiem, którego w pełni zaakceptowała, jest
Elizabeth Evans – jej najlepsza przyjaciółka, nieświadoma prawdziwej natury
Eleny.
Charakter
dziewczyny jest skomplikowany. Na pierwszy rzut oka nieśmiertelna wydaje się
obojętna i chłodna, w wielu przypadkach niemalże płytka. Uwielbia
swój wygląd oraz doskonałą prezencję, a w szkole dba przede wszystkim
o swój statut społeczny. Lubi otaczać się osobami, dzięki którym czuje się
doceniana i ważna, przez co skutecznie zraża do siebie znamienitą
większość zazdrosnych o nią rówieśnic. Potrafi tańczyć, a przyciąganie
męskiej uwagi przychodzi jej w równie naturalny sposób, co i oddychanie.
W głębi duszy delikatna i uczuciowa, dla tych, których kocha, gotowa
poświęcić nawet życie, gdyby zaszła taka potrzeba.
Elena nie
zdaje sobie sprawy z tego, kim naprawdę jest. Nieświadoma ciążącego nad
nią niebezpieczeństwa ze strony matki wampirów, a także samej Ciemności,
skupia się przede wszystkim na sobie oraz igraniu z uczuciami innych.
Los jest przewrotny. Co by było, gdyby
zapatrzona w sobie dziewczyna spotkała na swojej drodze kogoś, kogo będzie
musiała nauczyć tego, czego sama nie rozumie – miłości?
