Urodzony w 1915 roku, w Gatlinburgu,
w stanie Tennessee, członek wielkiej irlandzko-szkockiej rodziny.
Spoglądał na świat błękitnymi oczami, jak najbardziej pasującymi do kogoś o tak
nietypowym poczuciu humoru za które kochali go bliscy. Wraz ze starszymi braćmi
pracował na kolei, jego czternastoletnia młodsza siostra zaś pomagała matce w pracach
domowych. Po przemianie w wampira mąż Rosalie Cullen, przybrany syn
Carlisle’a i Esme, brat Alice, Edwarda i Jaspera oraz wujek Renesmee.
Emmett od
zawsze odznaczał się specyficznym poczuciem humoru i podejściem do życia.
Zawsze miał słabość do pięknych kobiet, nic tak jednak nie zwracało jego uwagi,
jak wyzwania. Uwielbia walczyć, zwłaszcza ze względu na nieprzeciętną budowę
ciała, poza tym ma słabość do hazardu i zakładów. Zawsze pewny siebie i swoich
umiejętności, nigdy należycie nie docenia przeciwnika, bo i nie bierze pod
uwagę przegranej – nie potrafi jej zaakceptować i zwykle zawsze gotowy
jest do natychmiastowego rewanżu.
Jego
ludzkie życie dobiega końca w roku 1935, kiedy atakuje go rozwścieczony
czarny niedźwiedź. Krew przyciąga polującą w pobliżu Rosalie, która na
widok ciemnych, kręconych włosów i dołeczków w policzkach chłopaka,
postanawia go uratować. Choć kosztuje ją to mnóstwo wysiłku, bo wciąż jest
słabo wprawiona w samokontroli, udaje jej się przebiec sto mil z Emmettem
na rękach, by móc uprosić przybranego ojca o ratunek dla niego – mimo że
sama jako nieśmiertelna czuje się okropnie, jest gotowa pozwolić nawet na
przemianę, byleby nie stracić intrygującego nieznajomego, jakże podobnego do
synka jej dawnej przyjaciółki, Henry’ego.
Emmett z nowym
życiem oswaja się bardzo łatwo, tym bardziej, że to w swojej wybawicielce
odnajduje prawdziwą miłość. Jako jedyny potrafi dotrzeć do Rose, idealnie ją
uzupełniając i nadając sens egzystencji im obojgu. Ślub brali
niejednokrotnie, każda z uroczystości zaś była równie spektakularna i widowiskowa.
Oboje nigdy nie mogli zaspokoić swojego pożądania, przez co niejednokrotnie
zmuszeni byli mieszkać osobno, by nie irytować reszty rodziny – jak przyznał
sam Emmett, wiele domów przez nich ucierpiało.
Poczucia
humoru Emmett po przemianie bynajmniej nie stracił. Wampir wciąż bywał skory do
walk, choć pod tym względem zawsze przypominał niedoświadczonego nowo
narodzonego, skupiającego się przede wszystkim na swojej nieprzeciętnej sile i rozmiarach.
Jak na ironię, jego ulubionym obiektem polowań, stał się właśnie pamiętny
niedźwiedź, którego i sam Emmett postawą przypomina.
Ma
skłonność do komentowania życia intymnego swoich bliskich, jego żarty zaś
niejednokrotnie są zdecydowanie zbytnio nie na miejscu. Obiektem jego zabaw
jest przede wszystkim Bella, którą – w przeciwieństwie do żony –
natychmiast akceptuje.
Podczas
ciąży Isabelli, Emmett stoi po stronie Rosalie, pomagając jej chronić matkę i dziecko.
Po narodzinach Renesmee opiekuje się bratanicą i można go jak najbardziej
określić mianem dobrego wujka.